Een psychische crisis is een (meestal acute) psychische noodsituatie. De gewone hulp en/of middelen om rust te brengen, helpen niet meer.

Als psychische spanningen flink oplopen kan direct (professionele) hulp nodig zijn. Hoe is die acute hulp geregeld?

Hulpverlening tijdens een psychische crisis

• Bij een acute psychische nood belt u de huisarts ('s avonds en in het weekend de huisartsenpost).
• De huisarts kan de GGZ-crisisdienst inschakelen. In iedere regio in Nederland is zo'n dienst die zeven dagen per week, 24 uur per dag bereikbaar is.
• Bij wat minder ernstige problemen kunt u (anoniem) een hulplijn bellen of mailen, of een afspraak maken bij de huisarts. De huisarts kan psychische hulp geven en zo nodig verwijzen naar de GGZ (geestelijke gezondheidszorg).

Een overzicht van hulplijnen en meer informatie over een ernstige psychische crisis vindt u op Thuisarts.nl.

Wat is een crisisdienst?

De crisisdienst is onderdeel van een GGZ-instelling (centrum voor geestelijke gezondheidszorg). De crisisdienst is zeven dagen per week en 24 uur per dag bereikbaar.

Bij een crisisdienst werkt een team van psychiaters, psychologen en psychiatrisch verpleegkundigen. U krijgt er direct hulp en behandeling. Als de crisissituatie voorbij is, kunt u weer naar huis en krijgt u zo nodig behandeling op afspraak. Soms wordt gekozen voor een verblijf met behandeling in de GGZ-instelling.

Zelf de regie houden

Tijdens een crisissituatie is moeilijk om helder te blijven overzien wat goed voor u is. Daarom beslissen hulpverleners op dat moment welke hulp en zorg ze u geven.

Om te voorkomen dat de hulpverleners keuzes maken die u echt niet wilt, kunt u tijdens een goede periode vastleggen wat voor soort hulp u wilt als u in een crisissituatie belandt. Bijvoorbeeld met een crisiskaart, een signaleringsplan of met een zelfbindingsverklaring.

Kunt u gedwongen worden om hulp te accepteren?

• Een psychische crisis is op zich geen aanleiding om u onder dwang op te nemen of te behandelen.
• Bent u gevaarlijk voor uzelf of voor anderen? Dan kan dwang een laatste optie zijn om het gevaar te stoppen.
• Voor een gedwongen opname (met spoed) moet de burgemeester een crisismaatregel opleggen (op grond van de Wet verplichte GGZ) of een inbewaringstelling afgeven (op grond van de Wet zorg en dwang). Meer informatie hierover staat op www.dwangindezorg.nl.